دوستی خطی است بین دو نقطه، اما اغلب نامرئی – به همین خاطر، آن دو نقطه اینقدر برجسته جلوه میکنند: دو دوست. با این حال، تنها همان خط است که این دو نقطه را معنا میکند: مختصاتشان را در قیاس با هم تعریف میکند: هندسهی روابط دوستانه، دستگاه دوستی.
مهم نیست که آن دو نقطه در چه جایگاهی قرار گرفتهاند، مهم خطی است که آن دو را به هم ربط میدهد: رابطه: رابطهی دوستانه: دوستی. ارزش رابطه را هم مختصات همین خط تعیین میکند. (من با یک آدم خوب دوست نمیشوم تا یک دوست خوب داشته باشم، من دوستی خوبی با آدمی برقرار میکنم و او در نظر من خوب جلوه میکند.)